Dit zijn alle opdrachten van mijn 1e leerjaar op Metis.
Periode 1: Palm villa, Artis, biomimcry
Opdracht: een gebouw geïnspireerd op de natuur (biomimicry) ontwerpen en er een maquette van bouwen.
Opdrachtgever: Artis, Amsterdam.
Stamgroep: Imke, Floris, Storm en Helene
Extra: de twee beste ontwerpen mochten bij Artis gepresenteerd worden (wij mochten ook mee).
Het proces:
Als eerste moest je samen met je stamgroep de onderwerpen 'Biomimicry' en 'Biomimicry in de architectuur' onderzoeken. Daarna moest je over de gevonden informatie een woordweb maken en een verslag van vier gebouwen met biomimicry. Toen iedereen daar klaar mee was, begonnen we echt met ons gebouw. Je moest een ontwerp maken (plattegronden, bovenaanzicht en zijaanzicht) en de schaal berekenen. Als je daarmee klaar was mocht je beginnen met het bouwen van de maquette. Dit vond ik het leukste gedeelte. We kregen een groot (en hard) stuk karton als bodem, en daarop begonnen we met buigbaar karton de buitenmuren van ons huis te bouwen. Nadat we hadden uitgerekend hoe hoog en lang het karton moest zijn, sneden Floris en Storm er rechthoekige gaten uit voor de ramen. De les daarna lijmden we het karton op de bodem vast met een lijmpistool. we wilden met de ramen gaan beginnen, maar er was geen plexiglas, en omdat we verder wilden, hebben vershoudfolie gebruikt. Dit zag er iets minder mooi uit, maar werkte wel goed. Toen we klaar waren met de buitenmuur sneden we cirkels uit stevig karton en lijmden ze in het huis vast als verdiepingen. Dit was nogal moeilijk, want soms zakte de cirkel naar beneden en dan moest iemand hem vast houden, maar dat wilde niemand doen want dan was er kans dat er op je vingers gelijmd werd... Daarna begonnen we met de waterlelie. We deden aluminiumfolie om de piepschuimen koepel voor het dak, en begonnen papier mache (stukken papier met behanglijm erop) op de koepel te plakken. De waterlelie heeft ongeveer een week gedroogd, daarna haalden we hem van de koepel af en verfden hem roze. Terwijl Imke en ik de bladeren van de waterlelie knipten, printten Floris en Storm palmboombladeren uit. Later lijmden we deze boven op de koepel. Toen dat af was verfden we het hele huis wit, het gras groen en het pad geel. Daarna gingen Imke, Floris en ik werken aan het buizensysteem, en Storm bevestigde de koepel aan het huis. Toen was de maquette bijna af, het enige wat we nog moesten doen was snel wat bomen maken om de verhouding duidelijker te maken en ze vastplakken achter de waterlelie. Als allerlaatste maakten we de presentatie.
De samenwerking:
De samenwerking ging goed, meestal hielp iedereen mee, maar soms had niemand zin on iets te doen en kwamen er kleine ruzies, maar vaak waren die weer snel over en gingen we verder.
De eerste ideeën:
We hadden verschillende ideeën; Floris had een idee voor een huis met zonne-energie, dat water opving, Imke en ik hadden op het internet een huis met (neppe) palmbladeren gevonden, en wilden ons huis daarop inspireren, en Storm was toen nog bezig met het woordweb. We kozen uiteindelijk voor het tweede idee, omdat het eerste idee geen biomimicry had. Na een tijdje hebben we de waterlelie er nog bij gedaan, om wat meer biomimicry te krijgen en het huis duurzamer te maken.
Het definitief ontwerp:
We hebben een wit rond huis met als dak een koepel met neppe palmboombladeren erop. Naast het huis staat een roze waterlelie/koepel op poten, en aan de zijkant van het terrein staat een grote container. Het huis is bestemd voor een mediterraan klimaat (in de zomer héél warm, de rest van de seizoenen regenachtig).
De biomimicry: het dak met de bladeren zorgt voor schaduw en koelte, maar werkt ook als zonnescherm, en de waterlelie vangt water op dat via het buizensysteem naar de container gaat. Je kunt kiezen of je het water in de container wil houden of via het buizensysteem het huis in laat gaan, waar het kan gebruikt worden om bijvoorbeeld de toiletten mee door te spoelen, of als verkoeling van het huis.
Opdrachtgever: Artis, Amsterdam.
Stamgroep: Imke, Floris, Storm en Helene
Extra: de twee beste ontwerpen mochten bij Artis gepresenteerd worden (wij mochten ook mee).
Het proces:
Als eerste moest je samen met je stamgroep de onderwerpen 'Biomimicry' en 'Biomimicry in de architectuur' onderzoeken. Daarna moest je over de gevonden informatie een woordweb maken en een verslag van vier gebouwen met biomimicry. Toen iedereen daar klaar mee was, begonnen we echt met ons gebouw. Je moest een ontwerp maken (plattegronden, bovenaanzicht en zijaanzicht) en de schaal berekenen. Als je daarmee klaar was mocht je beginnen met het bouwen van de maquette. Dit vond ik het leukste gedeelte. We kregen een groot (en hard) stuk karton als bodem, en daarop begonnen we met buigbaar karton de buitenmuren van ons huis te bouwen. Nadat we hadden uitgerekend hoe hoog en lang het karton moest zijn, sneden Floris en Storm er rechthoekige gaten uit voor de ramen. De les daarna lijmden we het karton op de bodem vast met een lijmpistool. we wilden met de ramen gaan beginnen, maar er was geen plexiglas, en omdat we verder wilden, hebben vershoudfolie gebruikt. Dit zag er iets minder mooi uit, maar werkte wel goed. Toen we klaar waren met de buitenmuur sneden we cirkels uit stevig karton en lijmden ze in het huis vast als verdiepingen. Dit was nogal moeilijk, want soms zakte de cirkel naar beneden en dan moest iemand hem vast houden, maar dat wilde niemand doen want dan was er kans dat er op je vingers gelijmd werd... Daarna begonnen we met de waterlelie. We deden aluminiumfolie om de piepschuimen koepel voor het dak, en begonnen papier mache (stukken papier met behanglijm erop) op de koepel te plakken. De waterlelie heeft ongeveer een week gedroogd, daarna haalden we hem van de koepel af en verfden hem roze. Terwijl Imke en ik de bladeren van de waterlelie knipten, printten Floris en Storm palmboombladeren uit. Later lijmden we deze boven op de koepel. Toen dat af was verfden we het hele huis wit, het gras groen en het pad geel. Daarna gingen Imke, Floris en ik werken aan het buizensysteem, en Storm bevestigde de koepel aan het huis. Toen was de maquette bijna af, het enige wat we nog moesten doen was snel wat bomen maken om de verhouding duidelijker te maken en ze vastplakken achter de waterlelie. Als allerlaatste maakten we de presentatie.
De samenwerking:
De samenwerking ging goed, meestal hielp iedereen mee, maar soms had niemand zin on iets te doen en kwamen er kleine ruzies, maar vaak waren die weer snel over en gingen we verder.
De eerste ideeën:
We hadden verschillende ideeën; Floris had een idee voor een huis met zonne-energie, dat water opving, Imke en ik hadden op het internet een huis met (neppe) palmbladeren gevonden, en wilden ons huis daarop inspireren, en Storm was toen nog bezig met het woordweb. We kozen uiteindelijk voor het tweede idee, omdat het eerste idee geen biomimicry had. Na een tijdje hebben we de waterlelie er nog bij gedaan, om wat meer biomimicry te krijgen en het huis duurzamer te maken.
Het definitief ontwerp:
We hebben een wit rond huis met als dak een koepel met neppe palmboombladeren erop. Naast het huis staat een roze waterlelie/koepel op poten, en aan de zijkant van het terrein staat een grote container. Het huis is bestemd voor een mediterraan klimaat (in de zomer héél warm, de rest van de seizoenen regenachtig).
De biomimicry: het dak met de bladeren zorgt voor schaduw en koelte, maar werkt ook als zonnescherm, en de waterlelie vangt water op dat via het buizensysteem naar de container gaat. Je kunt kiezen of je het water in de container wil houden of via het buizensysteem het huis in laat gaan, waar het kan gebruikt worden om bijvoorbeeld de toiletten mee door te spoelen, of als verkoeling van het huis.
Periode 2: legerbasiskamp, ministerie van defensie, zero footprint
Opdracht: een milieuvriendelijk basiskamp ontwerpen dat geen voetsporen achterlaat
Opdrachtgever: Ministerie van Defensie
Stamgroep: Lorena, Remmel, Joep en Helene
Extra: de twee beste groepen (van ongeveer twee klassen) mogen mee naar de Eurekacup
Vooronderzoek:
- Joep en Remmel: Militaire Basis
- Lorena: Zero Footprint
- Helene: In- en uitstroom & de basis na de missie
Programma van eisen:
- De basis moet drie jaar lang blijven staan
- De basis moet voldoen aan het zero footprint principe
- Er moet rekening gehouden worden met een tweede bestemming , wanneer de basis niet meer nodig is op die plek.
- Er moet zoveel mogelijk rekening worden gehouden met de natuurlijke energiebronnen zoals bijvoorbeeld: zonlicht
- Het ontwerp past bij de locatie, houd rekening met de met de locatie van het basiskamp
- het basiskamp moet helemaal of zo veel mogelijk hergebruikt of gerecycled kunnen worden
Ideeën:
Na het vooronderzoek begonnen we met ideeën bedenken, hier kozen we er vier van die we wilden gebruiken:
- Inklapbare container
- Doek tegen zon
- Containerblok
- Ultra Clean Gas Mode
- Zonnepanelen op legerkleding
- Containerblokken
- Doek met zonnepanelen
- Ultra Clean Gas Mode
- Inklapbare container
De maquettes:
We besloten twee maquettes te maken; een containerblok en een inklapbare container. We begonnen met het containerblok, hiervoor sneden we heel veel karton uit en plakten dat samen tot een containerblok op een groot stuk karton.
Toen we daarmee klaar waren startten we met de inklapbare container,we sneden het karton op maat uit, legden het in de kast, en de volgende les was het weg. Dit gebeurde ons twee keer, maar uiteindelijk hadden we het in een van onze kluisjes gelegd, en toen konden we weer verder. Het volgende probleem waren de scharnieren. We hadden het karton geverfd en de hot glue wilde niet goed plakken, waardoor de scharnieren steeds weer los gingen. Na heel vaak opnieuw proberen kwamen Joep en Remmel op het idee om tape te gebruiken, en dit werkte gelukkig wel.
Poster en presentatie:
Omdat de inklapbare container zoveel werk was, gingen Lorena en Helene al verder met de poster, terwijl Joep en Remmel nog met de container bezig waren. Toen de jongens daarmee klaar waren begonnen ze aan de presentatie en zo waren we toch nog op tijd klaar.
Samenwerking:
De samenwerking ging best goed, als we iets wilden bespraken we dat meestal in de groep, we probeerden de taken zo te verdelen dat niemand te veel of te weinig deed, en we hadden niet veel ruzies. Toen we in tijdnood kwamen verdeelden we de taken zodat het handiger was en waren we op tijd klaar.
Periode 3: Skateboardstalling, MML
Opdracht: een skateboardstalling ontwerpen
Opdrachtgever: MML
Stamgroep: Lorena, Annika, Mica en Helene
Extra: het beste idee wordt uitgevoerd.
Het vooronderzoek:
Zoals altijd begonnen we met een vooronderzoek. Dit had twee delen en daarom splitsten we de opdrachten op, Annika en Mica gingen soorten skateboards onderzoeken en Lorena en ik vergeleken verschillende plekken met pluspunten en minpunten om zo uiteindelijk achter de beste plek te komen. Hier is wat Lorena en ik uiteindelijk hadden:
Ideeën:
Na het vooronderzoek begonnen we met de ideeën, we besloten direct dat we een kluis wilden, maar over het slot was er wel een beetje discussie. Uiteindelijk hadden we een paar verschillende ideeën bedacht.
Definitief Ontwerp:
Het bouwen:
Nadat we het eens waren over hoe de fietsenstalling moest gaan werken en er uit moest gaan zien begonnen we met bouwen. We sneden planken met de juiste afmetingen uit een grote plank hout, daarna schuurden we die glad zodat ze niet zouden gaan splinteren. Daarna begonnen we met het in elkaar zetten van de kluis, maar op een bepaald moment konden we niet meer verder omdat we het muntslot nodig hadden, maar dat kon nog niet besteld worden. Mica wilde de voorkant van de kluis graag beschilderen en na wat ruzie over of dit een goed idee was of niet stemde de rest van het groepje in en begonnen Mica en Annika met schilderen, terwijl Lorena en ik begonnen met de presentatie. Na een tijd wilden we niet meer verder werken, omdat wij anders de hele presentatie zouden maken, terwijl de anderen aan het schilderen waren. Gelukkig hadden we de volgende les het slot en konden we weer verder. Toen het slot was geïnstalleerd op de kluisdeur wilden we de deur vastmaken aan de kluis, maar toen kwamen we er achter dat de deur te groot was voor de kluis. Daarom vijlden Lorena en ik de kluisdeur, terwijl Annika de gleuf in de kluis maakte voor het slot en Mica de presentatie afmaakte.
De samenwerking:
De samenwerking ging niet altijd even goed, over veel praktische dingen waren we het snel eens, maar over decoraties en bijvoorbeeld de presentatie maken kwam er wel vaker ruzie. Meestal eindigde die dat in iemand die boos wegliep, dat was vaak frustrerend en irritant. Ik denk dat ik qua samenwerking deze periode het meeste heb geleerd, aangezien er meer ruzie was, maar uiteindelijk kunnen we daar denk ik allemaal beter mee omgaan.
Opdrachtgever: MML
Stamgroep: Lorena, Annika, Mica en Helene
Extra: het beste idee wordt uitgevoerd.
Het vooronderzoek:
Zoals altijd begonnen we met een vooronderzoek. Dit had twee delen en daarom splitsten we de opdrachten op, Annika en Mica gingen soorten skateboards onderzoeken en Lorena en ik vergeleken verschillende plekken met pluspunten en minpunten om zo uiteindelijk achter de beste plek te komen. Hier is wat Lorena en ik uiteindelijk hadden:
- Fietsenkelder, Ingang - voordelen: snel in en uit, snel overal in school, nadelen: onveiliger, veel mensen, soms omweg, misschien te dicht bij de fietsenrekken.
- Fietsenkelder, zijmuur - voordelen: snel in en uit, snel overal in school, nadelen: onveiliger, veel mensen, soms omweg.
- Kantine onderen hoek - voordelen: snel in en uit, snel in nieuwbouw, nadelen: staat voor het raam, veel mensen, verder van oudbouw.
- Oudbouw bij 0.14 - voordelen: rustiger, sneller in oudbouw, nadelen: verder weg van nieuwbouw.
- Kantine bij 0.35 - voordelen: snel in en uit, snel in nieuwbouw, nadelen: veel mensen, tv op muur.
Ideeën:
Na het vooronderzoek begonnen we met de ideeën, we besloten direct dat we een kluis wilden, maar over het slot was er wel een beetje discussie. Uiteindelijk hadden we een paar verschillende ideeën bedacht.
- Kluis
- (Metis) pasje
- Muntslot
- Geen slot
Definitief Ontwerp:
- Kluis - 20 cm hoog, 120 cm lang, 40 cm diep
- Muntslot met sleutel aan armband
- Locatie: fietsenkelder, zijmuur
- Beschildering op voorkant
- Logo op zijkant
Het bouwen:
Nadat we het eens waren over hoe de fietsenstalling moest gaan werken en er uit moest gaan zien begonnen we met bouwen. We sneden planken met de juiste afmetingen uit een grote plank hout, daarna schuurden we die glad zodat ze niet zouden gaan splinteren. Daarna begonnen we met het in elkaar zetten van de kluis, maar op een bepaald moment konden we niet meer verder omdat we het muntslot nodig hadden, maar dat kon nog niet besteld worden. Mica wilde de voorkant van de kluis graag beschilderen en na wat ruzie over of dit een goed idee was of niet stemde de rest van het groepje in en begonnen Mica en Annika met schilderen, terwijl Lorena en ik begonnen met de presentatie. Na een tijd wilden we niet meer verder werken, omdat wij anders de hele presentatie zouden maken, terwijl de anderen aan het schilderen waren. Gelukkig hadden we de volgende les het slot en konden we weer verder. Toen het slot was geïnstalleerd op de kluisdeur wilden we de deur vastmaken aan de kluis, maar toen kwamen we er achter dat de deur te groot was voor de kluis. Daarom vijlden Lorena en ik de kluisdeur, terwijl Annika de gleuf in de kluis maakte voor het slot en Mica de presentatie afmaakte.
De samenwerking:
De samenwerking ging niet altijd even goed, over veel praktische dingen waren we het snel eens, maar over decoraties en bijvoorbeeld de presentatie maken kwam er wel vaker ruzie. Meestal eindigde die dat in iemand die boos wegliep, dat was vaak frustrerend en irritant. Ik denk dat ik qua samenwerking deze periode het meeste heb geleerd, aangezien er meer ruzie was, maar uiteindelijk kunnen we daar denk ik allemaal beter mee omgaan.